پروژهی رپرپ (RepRap) که مخفف عبارت «Replicating Rapid Prototyper» است، یکی از سوژه‌های پر مناقشه‌ی ویکی‌پدیا بوده و هست. در اینجا قصد داریم تا یک تاریخچه‌ی رسمی از رپرپ را ارائه دهیم که از زبان اعضای هسته‌ی اصلیِ آن بیان شده است.
پروژهی رپرپ به ابتکار یک دانشگاه انگلیسی با هدف ساخت یک پرینتر سه‌بعدی که توانایی تولید اغلب قطعات خودش را دارد و ارزان‌قیمت است شروع به کار کرد. ولی در ادامه صدها نفر را در سراسر جهان با خود همراه کرد. پروژهی رپرپ از یک زیرتکنولوژی ساخت افزایشی به نام FDM استفاده می‌کند که در آن یک پرینتر FDM با ذوب کردن ترموپلاستیک‌ها و قرار دادن لایه‌به‌لایه‌ی آن‌ها بر روی یکدیگر، اقدام به چاپ سه‌بعدی قطعه‌ی مورد نظر می‌کند. پرینترهای سه‌بعدی FDM اولین‌بار توسط کمپانی Stratasys و در سال ۱۹۹۰ به فاز تجاری رسیدند.
رپرپ یک پروژهی کاملا Open Design است و نرم‌افزارهای مرتبط با آن هم منبع-باز (Open Source) هستند. پس تمام نرم‌افزارها و طرح‌های آن قابل استفاده و توسعه توسط همه‌ی افراد در سراسر دنیا است.
تاریخچه‌ی پروژهی رپرپ (RepRap)
رپرپ در ۲ فوریه‌ی سال ۲۰۰۴ و توسط Adrian Bowyer بنیان گذاشته شد. در ادامه، آدریان بویر که مدرس دانشگاه Bath در بریتانیا است، در سال ۲۰۰۵ پروژه را فعال کرد.
طراحی اولین نسخه از پرینترهای سه‌بعدی رپرپ با نام داروین (Darwin) در مارچ ۲۰۰۷ عرضه شد. پرینتر سه‌بعدی داروین با طرح مِندل (Mendel) ادامه یافت و به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ طرح‌های پروسامندل (Prusa Mendel) و هاکسلی (Huxley) عرضه شدند. نکته‌ی جالب این است که در طرح‌های اولیه اغلب از نام دانشمندان بیولوژی تکاملی استفاده شده است. شاید به این خاطر که پروژهی RepRap بر اساس ایده‌ی تکثیر و تکامل پایه‌گذاری شده است!
در زیر نگاهی کوتاه می‌اندازیم به تاریخچه‌ی مختصر اتفاقات مهم پروژهی رپرپ:
- ۲ فوریه ۲۰۰۵: رپرپ زاده شد.
- ۲۳ مارچ ۲۰۰۵: وبلاگ رپرپ شروع به کار کرد و تحقیقات شروع شد.
- تابستان ۲۰۰۵: سرمایه‌گذاریِ ۲۰ هزار دلاری در دانشگاه Bath و توسط شورای تحقیقاتی مهندسی و علوم بریتانیا بر روی این پروژه انجام شد.
- ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۶: رپرپ ۰.۲ با موفقیت اولین قطعه‌ی خودش را پرینت سه‌بعدی کرد.
- ۹ فوریه ۲۰۰۸: رپرپ ۱.۰، داروین، بیش از نیمی از قطعات نمونه‌سازی سریع‌شده‌ی خودش را تولید کرد.
- ۱۴ آپریل ۲۰۰۸: اولین قطعه‌ی قابل استفاده توسط رپرپ پرینت سه‌بعدی شد. این قطعه یک نگه‌دارنده‌ی آیپاد بود که برای داشبورد فرود فیِستا طراحی شده بود.
- ۲۹ می ۲۰۰۸: اولین بچه‌پرینتر سه‌بعدی پروژهی رپرپ توانست اولین پرینتر سه‌بعدی نوه‌ی پروژهی رپرپ را تولید کند. یعنی پرینتری که قطعاتش با یک پرینتر سه‌بعدی دیگر پروژهی رپرپ ساخته شده بود، قطعاتی را تولید کرد که به عنوان اجزای یک پرینتر سه‌بعدی جدید مورد استفاده قرار گرفت.
- ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۸: گزارش شده که حدود ۱۰۰ پرینتر سه‌بعدی مختلف در سرتاسر جهان با استفاده از ایده‌ی رپرپ ساخته شده‌اند.
- ۳۰ نوامبر ۲۰۰۸: Wade Borts به اولین نفری که جزو پروژهی رپرپ نبود، قطعات یک پرینتر سه‌بعدی را با استفاده از پرینترهای سه‌بعدی رپرپ و با هدف فروش ساخت.
- ۲ اکتبر ۲۰۰۹: نسل دوم محصولات رپرپ که مِندل (Mendel) نام داشت، اولین قطعه‌ی خودش را پرینت سه‌بعدی کرد. پرینترهای مندل بیشتر ازینکه شبیه مکعب باشند، شکل یک منشور را تداعی می‌کردند.
- ۱۳ اکتبر ۲۰۰۹: رپرپ ۲، مندل، تکمیل شد.
- ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰: انستیتوی Foresight جایزه‌ی را به عنوان «Kartik M. Gada Humanitarian Innovation Prize» مطرح کرد که برای توسعه‌ی پروژه‌های رپرپ در نظر گرفته شده بود. این پروژه بعدها به «Humanity+» تغییر نام داد.
- ۳۱ آگوست ۲۰۱۰: نسل سوم، Huxley، به طور رسمی مطرح شد. توسعه‌ی این نسل بر اساس نسخه‌ی مینیاتوری مندل بود که پرینتر سه‌بعدی نهایی ۳۰ درصد حجم ساخت آن را هم داشت.
- ژانویه ۲۰۱۱: پرینترهای سه‌بعدی LulzBot بر اساس پروژهی رپرپ ساخته شدند. همچنین کمپانی‌هایی که بر اساس رپرپ پرینترهای سه‌بعدی می‌ساختند بیشتر شد.
- ۲۰۱۱/۲۰۱۲: پروژه‌های RepRap و RepSrap توسعه یافتند و افراد بیشتری به آن‌ها توجه می‌کردند. جریان بدنه‌ی رسانه همچون Wired و همچنین مهندسان تاثیرگذار دنیا هم به آن توجه کردند و آن را جدی گرفتند.
- اواخر ۲۰۱۲: اولین Delta RepRap توسعه یافت. مکانیزم دلتا از مختصات غیرکارتزینی استفاده می‌کند.
- جولای ۲۰۱۳: جایزه Gada به RepRap Morgan که توسط Quentin Harley طراحی شده بود تعلق گرفت.
- ۱۲ می ۲۰۱۵: پرینتر سه‌بعدی Dollo که می‌توانست بخش‌های زیادی از خودش را بسازد توسط Ben و Benjamin Engel عرضه شد. Dollo می‌توانست حدود ۷۳ درصد از اجزای خودش را بسازد.
- ۸ سپتامبر ۲۰۱۵: RepRap Snappy توسط Revar Desmera عرضه شد. این پرینتر سه‌بعدی هم همچون Dollo می‌توانست بخشی زیادی از قطعاتش را بسازد و به جای استفاده از پیچ‌ها و مهره‌ها برای اتصال قطعاتش، از قطعات چاپ سه‌بعدی شده برای اتصال شاسی‌اش استفاده می‌کرد.
- ژانویه ۲۰۱۶: RepRap Pro که یکی از کمپانی‌های تجاری رپرپ محسوب می‌شد، در وبسایتش اعلام کرد که فعالیت‌های تجاری‌اش را متوقف کرده است. دلیل این موضوع هم ازدحام در سازنده‌های پرینترهای سه‌بعدی ارزان‌قیمت بود که اغلب از پروژهی رپرپ استفاده می‌کردند.
اهداف پروژهی رپرپ
مهم‌ترین هدف پروژهی رپرپ را می‌توان ساخت دستگاهی در نظر گرفت که می‌تواند تمام اجزای خودش را به طور کامل بسازد. هدف بنیانگذاران این پروژه تنها این نبود که اینچنین دستگاهی تنها در آزمایشگاه های خاصی مورد استفاده قرار بگیرد، بلکه هدف این بود که بتواند در هر جای جهان مورد استفاده قرار گیرد. هدف این بنیانگاران این بود تا بتوانند فرضیه‌ای را اثبات کنند که نشان دهد که Rapi Prototyping به اندازه‌ی کافی انعظاف‌پذیر و توانا است که بتواند در خلق یک سازنده یوونیورسال وون نیومن (von Neumann Universal Constructor) مورد استفاده قرار گیرد.
به بیان دیگر هدف رپرپ این است که روزی یک چاپگر سه‌بعدی بسازد که بتواند ۱۰۰ درصد خودش را بازتولید کند.
✅ پرسش‌های پرتکرار پیرامون پروژهی رپرپ (RepRap) ✅
✅ پروژهی رپرپ از کدام زیرتکنولوژی ساخت افزایشی استفاده می‌کند؟ (?Which Additive Manufactoring Sub-Technology The RepRap Project Use)
✔ FDM، زیرتکنولوژی است که رپرپ از آن استفاده می‌کند.
✅ هدف از پروزهی رپرپ چیست؟ (?What Is The Purpose of The RepRap Project)
✔ هدف از پروژهی رپرپ این است که روزی یک چاپگر سه‌بعدی بسازد که بتواند ۱۰۰ درصد خودش را باز تولید کند.
✅ پروژهی رپرپ توسط چه کسی بنیان‌گذاری شد؟ (?Who Founded The RepRap Project)
✔ Adrian Bowyer، موسس پروژهی رپرپ است.